Vlegel, de Egel.

Wat kreeg ik veel leuke reacties op mijn olijven, en.....wat zijn er veel mensen die geen olijven lusten, hi hi.
Wij vinden ze heerlijk en ik heb er zoveel, dat ik er ook nog wat weg kan geven. Leuk potje erom, mooi labeltje eraan en tadaaaaa, een mooi, home made kadootje.

Donderdag kwam onze buurman binnen stappen. Hij vroeg aan Jade, "Heb jij wel eens een stekel varkentje gezien?" (lekker ouderwets woord, maar de beste man is dan ook al 86)
Nee, dat had Jade nog nooit gezien en dus gingen wij mee naar buiten.
Aaaaaaah, wat een poepie:

Hij lag in het gras, maar omdat onze buurman een hond bij zich had, lag hij als een opgerold hoopje stekels.
Jade was meteen verkocht en wilde hem wel eens goed bekijken.
Na een uitgebreide "inspectie" wilde ze hem ook wel even vast houden.......
Normaal hou ik daar niet zo van, maar ja, dit was een mooie kans, dus vooruit dan maar:

Heel even mocht ze hem vast houden.
(de pleister op haar wang is niet omdat de egel haar gebeten heeft hoor, hi hi. Egels kunnen nl enorm gemeen bijten en deze beet kan nog zorgen voor infecties en een hoop pijn. Dus kijk ALTIJD uit.
De pleister had ze over een muggenbult geplakt, zodat ze hem niet kapot kon krabben)

Zijn stekels prikte wel een klein beetje, maar ze was niet bang.

We hebben hem weer terug gelegd in het gras en wat kattenbrokjes gegeven.
Dat lusten ze graag. En het is ook goed voor ze. Evt blikvoer mag ook, maar dat had ik niet in huis. (geef een egel noooooit melk, daar krijgt hij erge buikpijn van en het is niet goed voor hem)
Hij vond het heerlijk en at ze met smaak op!!

Toen we zeker wisten dat hij lekker lag en zijn eten ook wel op zou eten, zijn we naar binnen gegaan. Zo gaven we hem de ruimte om te eten en daarna weer een deurtje verder te gaan.

Helaas, helaas, hij deed dit NIET!!!!!!
Toen we na een uurtje weer gingen kijken lag hij er nog steeds opgerold en stil bij.
Hij had wel gegeten, maar verder deed hij niks.
Bah, ik krijg dan altijd zo'n "onderbuik gevoel", dit was niet zo goed.
Toen ik na 2 uur weer ging kijken lag hij er NOG.
Ik heb hem onder een afdakje gelegd, op het gras en hoopte dat hij de nacht zou gebruiken om op zoek te gaan naar eten (het zijn tenslotte nacht dieren).

De volgende morgen was Jade vroeg wakker en ze wilde meteen gaan kijken.
Toen ze weer binnen kwam vertelde ze mij dat de Egel (ondertussen hadden we hem Vlegel genoemd) er nog steeds lag!
Dit is niet goed, dacht ik, dus toen iedereen naar school was heb ik op Internet gezocht naar een Egel opvang.
In Diepenveen zit er 1, "Egelopvang Caspar" en dat is hier een half uur vandaan.
Dat was de dichtstbijzijnde.
Ik heb een mail gestuurd en kreeg vrijwel meteen antwoord terug.
DEZE EGEL HAD HULP NODIG!!!!
Nou ben ik best een dieren gek, dus als er gehandeld moet worden dan doe ik dat:

Egel gepakt (met handschoenen, want ik ben nogal kleinzerig en niet zo dapper als Jade is ;-0 ), en in een katten reis mand gelegd.

Onderweg in de auto keek hij me steeds zo zielig aan!!!!!!

Aangekomen bij de opvang werd ik opgewacht door een hele lieve vrouw.
Ze heeft Vlegel meteen uit zijn mand gehaald en nagekeken.
Het was een mannetje, hij was onderkoeld, hij had uitdroging verschijnselen en was ondervoed.
En......hij vertoonde verlammingsverschijnselen, wat waarschijnlijk door slakken gif komt!!
Dus......(ik gebruik het al niet), gebruik dit AUB nooit in je tuin, want de egels worden er erg ziek van en sterven een langzame en zeer pijnlijke dood!!

Vlegel had 2 teken, vliegen eitjes (maden) die voor hem fataal zijn als ze niet verwijderd worden en hij was erg ziek.
De mevrouw van de opvang gaf hem weinig hoop, maar ze ging heeeeel erg haar best doen en gaf het nog lang niet op.
Morgen mag ik bellen hoe het met hem gaat, mocht hij het overleven dan gaat hij eerst aan sterken en dan kunnen we hem weer ophalen om hem hier in de tuin weer uit te zetten

Toen ik wegging lag hij lekker warm onder een handdoek.
Hij ging in een kooi, waar ook een fijne, warme slaapzak in lag.
Ik heb weinig hoop want ze vertelde dat als Egels vergiftigd zijn, wij mensen dat nooit meer uit hun lijfje kunnen halen. Ze gaan dan ALTIJD dood, wat wij er ook aan doen.

Het enigste geluk wat een beestje heeft gehad is dat hij bij ons in de tuin terecht is gekomen!
Wij hebben er alles aan gedaan, mocht het mis gaan dan hebben wij er geen schuld aan.
Wordt vervolgd.........

Fijn weekend verder. Liefs, Daphne.