Het is een heel gedoe want meneer is bijna 90 en woont nog geheel zelfstandig, met zijn vrouw, in een huurhuis bij ons in het dorp.
Ons dorp is heel klein en kent geen voorzieningen en dus zijn wij, met het hele gezin, druk met heen en weer rijden, bezoekjes brengen, boodschappen doen enz.
Een soort van "burenplicht", maar dan met heel veel liefde en geduld.
Bij deze mensen heb ik jaren en jaren paard gereden, toen woonde ze op een boerderij en ik was daar "kind aan huis"
We hebben al (bijna) 30 jaar zoveel plezier met elkaar!!
De schrik was dan ook groot toen meneer met een ambulance naar het ziekenhuis moest!
Na een paar spannende dagen knapte hij voorzichtig weer wat op en na anderhalve week werd hij zelfs ontslagen uit het ziekenhuis.
Naar huis gaan was alleen nog geen optie, want hij kon nog niet goed lopen en zijn linker arm wilde ook nog niet, dus is hij over gebracht naar een verpleeghuis, waar hij nu hard aan het werk is om nòg meer te herstellen zodat hij weer lekker naar huis kan.
Naar zijn vrouw en hun hondje, dat is waar we nu voor gaan!!
Om hem een hart onder de riem te steken (hij is heel hard aan het werk, doet elke dag oefeningen en krijgt fysiotherapie en andere soorten therapie) en omdat we zo trots op hem zijn, maakte ik deze kaart:

Een stoere kaart, met, hoe kan het ook anders, een paard voorop!!
Paarden zijn altijd zijn grootste hobby geweest en vooral nu praat hij veel over het verleden en komen de paarde-verhalen steeds weer terug in onze gesprekken.
Ik maakte er een "easel-card" van, zodat hij meteen goed kan oefenen met zijn linker hand/arm, want als hij de kaart wil lezen zal hij eerst het midden gedeelte vast moeten zetten achter het stukje tekst (kijk, dat is nog eens meedenken😊).
Vanmiddag neem ik de kaart mee, maar mijn dochter (waar hij heel gek mee is!!) mag er eerst een persoonlijke boodschap in zetten!
Met deze kaart doe ik mee aan de challenge van De Egel: Maak een VROLIJKE beterschapskaart!